If, if, if. Als, als, als. Zo kunnen we altijd wel wat te wensen hebben, altijd meer willen, nooit genoegen nemen met. Ik kan me nog zo goed herinneren hoe ik 2,5 jaar geleden, na ons trouwen, in ons nieuwbouwhuis zat. In mijn eigen huis en geen tuin. Eigen huis en jungle. Je kon ons toen ook wel Tarzan en Jane noemen. Ik geef toe; als ik thuis kwam en zag dat er buurtbewoners aankwamen, deed ik het liefst mijn hoofd omlaag en ging zo snel mogelijk naar binnen. Vergeleken met de buren (daar gaat het al mis), zag het er van de buitenkant echt niet uit.
Wie denkt dat je na een huis kopen en een bruiloft een dikke vetpot overhoudt van de talloze enveloppen die gegeven worden, think again. Die tuin werd hem gewoon even niet. Van de buitenkant was het misschien nog niks, maar van de binnenkant (lees: mijn houding) moest ik er echt voor kiezen om er anders in te staan.
📷
Dankbaarheid is iets waar ik toen, maar ook nu nog, veel mee bezig ben. Als we altijd maar kijken naar wat we niet hebben, hoe kunnen we als mens dan ooit echt dankbaar zijn? Niet dus. Ik geloof dat werkelijk gelukkig zijn te maken heeft met tevreden zijn. Tevreden zijn met wat je op dat moment wel hebt. Ook qua financiën. So what, als je die fancy broek nu niet kunt kopen? Nou en, als iedereen in je omgeving de nieuwste iPhone heeft, maar jouw spaarpot is er nu niet naar? En ook al heeft je hele vriendengroep een huis gekocht en woon jij nog in je huurflat, do not care!
Met dit alles in mijn achterhoofd begon ik er de lol maar van in te zien hoe puur natuur en uniek onze tuin was. Alles op z’n (Zijn) tijd.
Ik moet ook eerlijk toegeven dat mijn opvoeding een groot aandeel heeft gehad in tevreden zijn. Ik ben echt dankbaar dat ik opgegroeid ben met ouders die voorleefden hoe ze totaal geen waarde hechtten aan materialisme, maar altijd gelukkig zijn geworden in het tevreden zijn met de kleine dingen in het leven en het omkijken naar hun familie en vrienden. Een voorbeeld wat ik graag doorgeef aan onze toekomstige dochter!
“When you teach your children to count, teach them to count their blessings too.”
Prachtige quote wat ik wil meenemen in het grootbrengen van ons kind, maar waar ik als ouder en mens ook in wil investeren!
Misschien denk je dat dankbaarheid en je zegeningen tellen een thema is wat meer past bij de tijd van kerst. Ook al komt die tijd al weer sneller dan je denkt, ik geloof dat het een houding hoort te zijn, in je dagelijkse wandel en handel. Ik bedoel; gelukkig zijn willen we toch vaker dan 2 dagen per jaar?!
Mijn tien(duizend) redenen tot dankbaarheid
Ik ben blij met wie ik ben! Ik ga mezelf steeds meer zien door Gods ogen en kijk er naar uit wat Hij nog meer voor mij in petto heeft.Wout! Without a doubt. Ik wist al dat hij een ontzettend groot cadeau was, maar tijdens mijn zwangerschap heb ik nog meer waardering gekregen voor hem als persoon. Familie en vriendinnen waar ik absoluut mezelf kan zijn. Ik kies bewust voor mensen in mijn leven die mij energie geven i.p.v. nemen.Mijn werk. Als leerlingen mij het gevoel geven dat er geen betere juf is dan ik, groeit mijn hart. Daarbij is het salaris ook niet verkeerd. Als m’n loon weer gestort is, ben ik heel dankbaar (heb jij aan het einde van je geld ook nog een beetje maand over? Ha!) Ons heerlijke bed. Vooral als ik daarin kan uitslapen en geen planning heb voor de dag. Ontspanning all the way!Mijn gezondheid; geestelijk, fysiek en emotioneel. Wat ik belangrijk vind, is terug te vinden in mijn agenda. Ik leer steeds beter om discipline hierin toe te passen en als ik mezelf voorbij loop of tekort schiet; is daar gelukkig weer die lieve man die mij even op m’n plek zet!Ons interieur, waarvan 80% gekregen is of van de kringloop komt! Een huis gevuld met liefde. Klinkt zo cliché, maar het is echt zo. Vanaf het allereerste begin, weet ik dat dit een plek is gezegend door God en elke dag mogen we dat weer ervaren.Na 2,5 jaar dan toch die tuin hebben 📷 Wie wacht (en spaart), heeft wat.And last, but not least: onze babygirl die elk moment kan komen! Officieel nog 1 week te gaan, maar ze komt wanneer ze komt. I’m ready for you! Nou ja, eerst dit nog even afmaken graag…
Met dat gezegd hebbende, wil ik jullie in de eerste plaats ontzettend bedanken voor het lezen van mijn blogs. Aangezien ik de komende weken even wat anders te doen heb, heb ik in de tweede plaats een mededeling. Ik geef tijdelijk mijn pen door aan Vanessa Oraile. Ik ken haar al sinds ik 16 ben en ze heeft altijd een belangrijke rol in mijn leven gespeeld. Naast het feit dat we heel goed samen een serie kunnen bingewatchen, kunnen snoepen alsof ons leven er van af hangt, is ze ook als een mentor voor me. Ze heeft me veel geleerd in mijn geloofswandel en ik heb van dichtbij mogen meemaken hoe zij als vrouw, echtgenote en moeder een prachtig voorbeeld is voor mij en vele anderen.
In de toekomst zullen er nog meerdere gastbloggers geïntroduceerd worden, maar voor nu zal Vanessa het spits afbijten! Mijn dank is groot.
Waar ben jij dankbaar voor? Ik daag je uit om je eigen top 10 te maken!
Liefs en tot snel,
Denice
Comments